aangezien een aantal van jullie je afvroegen hoe het nu met Domi is
* UPDATE 11 OKTOBER 2005 *Het is nu 3 maanden verder en het gaat eigenlijk heel goed.
De ijzers hebben we in juli er meteen afgehaald omdat ze daar helemaal niet mee overweg kan (te glad -> stram/geforceerd lopen)
Dominique heeft niet meer kreupel gelopen *klopt hard af* en wil graag wat doen. Ik durf niet te juichen hoor, want ik ben zo bang dat het weer mis gaat. Elke keer als ze in de wei rustig aan komt draven hou je je hart weer vast en kijk je maar naar 1 ding; dat linkerachterbeen.
We zijn begonnen met stappen, zowel aan de hand als erop. Dat hebben we uitgebouwd tot een uur.
Later zijn we ook gaan draven. 15 min instappen, paar rondjes draven, en dan weer 15 min uitstappen. Natuurlijk hebben we in het stappen ook oefeningen gedaan, wat je normaal ook in stap doet.
Sinds twee weken ongeveer galopperen we ook weer. Rustig en onder controle natuurlijk. Domi doet het hardstikke goed en vind het prachtig dat ze weer echt wat mag doen. We rijden ongeveer om de dag of om de twee dagen in de bak of in het bos. We letten goed op de hardheid/mulheid van de paden en zoeken zo een ritje van 30-45 minuten uit.
We rijden in de bak eigenlijk bijna niet anders dan voorheen; alleen besteed ik nu extra aandacht aan het in en uitstappen. Om het minder saai te maken stappen we vaak nog even een rondje over de weg uit.
Ik hoop dat het zo goed blijft gaan. Endurancerijden zit er denk ik niet meer in. Dus dat blijf ik met Cyclame doen. Vind het wel jammer, Domi is toch echt mijn lievelingetje, maar het is het niet waard om weer terug bij af te zijn. Ik zou toch steeds bang zijn dat het fout gaat, maar wie weet ooit... zeg nooit nooit....
We genieten voorlopig thuis wel van het knuffelen en de ritjes die we maken.